الهی نامه و مناجات نامه اثر خواجه عبدالله انصاری انتشارات آثار برات به همراه توبه نامه

الهی نامه و مناجات نامه، رساله‌ی عرفانی-ادبی به زبان فارسی، شامل بخشی از مناجات‌ها و سخنان عرفانی مفسر، فقیه، واعظ، ادیب و عارف پرآوازه‌ی سده‌ی پنجم قمری، خواجه عبدالله انصاری است. سبک و ساختار الهی نامه و مناجات نامه و همچنین مشابهت برخی عبارات و مطالب آن با دیگر آثار خواجه عبدالله انصاری است.

سبک و ساختار الهی نامه و مناجات نامه
سبک و ساختار این رساله و همچنین مشابهت برخی عبارات و مطالب آن با دیگر آثار خواجه عبدالله انصاری است. و نیز تکرار بسیاری از بندهای آن در سایر منصفات او، در انتساب آن به خواجه جای تردیدی باقی نمیگذارد. اما طرف دیگر این امر نشان از آن دارد که رساله تالیف مستقلی نیست. بلکه گزیده ای است از مناجات ها و کلمات قصار عرفانی او که در سده های بعد. به همت مریدان یا علاقه مندان او جمع آمده و چون اکثر مناجات های آن با خطاب «الهی» آغاز شده است، آن را «الهی نامه» نامیده اند.

الهی نامه و مناجات نامه از قدیمی ترین و مهم ترین متون عرفانی فارسی است. شامل مناجات ها ، دعاها و سخنان وجد آمیز عرفانی، در قالب نثری مسجع و موزون است. از این رو، هم از لحاظ عرفانی هم از لحاظ ادبی، اثری ارزشمند است.

خواجه عبدالله انصاری نخستین نویسنده‌ای است که معانی بلند عرفانی را در قالب نثر مسجع بیان داشته. سجع پردازی این اثر، بیشتر به شیوه‌ی کلمات قصار و نزدیک به شعر است. خواجه در حوزه‌ی مناجات بیشترین سجع را به کار برده که البته قالب اکثر این مناجات ها و برخی از قطعات آن ها، علاوه بر موسیقی بیرونی، از موسیقی درونی نیز برخوردار است و در آن‌ها آهنگ خوش کلام و معانی بلند عرفانی و دینی در هم آمیخته است.

خرید کتاب عیش پیری و راز دوستی…

خواجه عبدالله انصاری الهی نامه و مناجات نامه :
پیر هرات، خواجه عبدالله انصاری شیخ الاسلام ابو اسماعيل عبدالله بن ابی منصور محمد مردی بزرگ و دانشمندی بی‌مانند بود. او در سال ۳۹۶ هـ.ق در روز جمعه دوم شعبان ماه در قریه کهندژ از توابع طوس به دنیا آمد. مادرش اهل شهر بلخ بود. عبدالله از دوران طفولیت زبانی گویا و طبعی توانا داشت.

او در جوانی در علوم ادبی و دینی و حفظ اشعار شاعران ایران و عرب مشهور گردیده بود. او همچنین در فق بسیار دانا و خردمند بود. خواجه انصاری یکی از نابغه ها و نوادری است.

او به شامخ ترین مقامات انسانیت رسید. و غزلیات و اشعارش و همچنین نوشته هایش بسیار شیوا و دلنشین می‌باشد. شیخ ما مردی با ایمان و تقواپیشه بود که به چشمه آب‌حیات و به کیمیای سعادت و زندگی جاویدان رسید.

او یکی از بزرگترین کیمیاگران زمان خود به شمار می‌رفت و هر بحث و سخنی از او دنیایی پر از عظمت و شکوه بود که همگان را به حیرت وا می داشت و…

بخشی از کتاب الهی نامه و مناجات نامه:
رُباعی:
تا کی سخن اندر صفت و خلقت آدم تا کی جدل اندر حَدَث و قدمت عالم

تا کی توزنی راه براین پرده و تاکی

بیزار نخواهی شدن از عالم و آدم

خداوندا: ای نزدیک‌تر به ما. از ما و مهربان‌تر به ما. از ما نوازنده‌ی ما بی ما. به کرم خویش نه به سزای ما. نه کار به ما. نه بار به طاقت ما. نه معاملت در خور ما. نه منت به توان ما.

هر چه کردیم تاوان بر ما. به خود کردی نه برای ما

خداوندا: ای حجّت را یاد و انس را یادگار! خود حاضری ما را جستن چه به کار؟

خداوندا: ای خداوندی که در دل دوستانت نور عنایت پیداست. جان‌ها در آرزوی وصالت حیران و شیداست. چون تو مولا کراست؟ چون تو دوست کجاست؟ هر چه دادی نشانت و آیین فرد است. آنچه یافتیم پیغام است. و خلعت برجاست، نشانت بیقراری دل و غارت جان است. خلعت وصال، در مشاهده‌ی جلال چه گویم که چون است؟